Położenie

Gmina położona jest w północno-wschodniej części Równiny Wołomińskiej, nad rzekami Liwiec i Osownicą. Przez teren gminy przebiega droga nr 629 (Wyszków – Mińsk Mazowiecki) i linia kolejowa Warszawa – Białystok.

Obecnie gminna miejscowość Jadów położona jest przy drodze Warszawa – Łochów przez Wólkę Kozłowską. Odległość z Jadowa do Warszawy wynosi 58 km, do Wyszkowa n. Bugiem 20 km, do Łochowa 8 km, do Mińska Mazowieckiego 40 km, do Siedlec 72 km.

W podziale fizyczno-geograficznym kraju, teren gminy Jadów należy do podprowincji Nizin Środkowopolskich oraz mniejszej jednostki w randze makroregionu – Niziny Środkowomazowieckiej i jej mezoregionu Równiny Wołomińskiej, która graniczy przy południowo-wschodnim krańcu gminy Jadów z Wysoczyzną Kałuszyńską.
Pod względem geobotanicznym tereny gminy zaliczane są do Działu Bałtyckiego, Poddziału Pasa Wielkich Dolin, Krainy Mazowieckiej często łączonej w jedną jednostkę zwaną Krainą Mazowiecko-Podlaską.
Występują tu gleby bardzo niskourodzajne o znacznym stopniu zalesienia. Nie występują na terenie gminy bardziej wartościowe bogactwa mineralne. Pod względem klimatycznym okolica należy do dzielnicy środkowej o stosunkowo niskich opadach. Ze względu na występowanie dużych kompleksów leśnych, okolica posiada dobre warunki mikroklimatyczne, zwłaszcza w pobliżu Urli.
Teren gminy poprzecinany wieloma strumieniami, znajduje się w dorzeczu Liwca, który stanowi granicę gminy od północnego wschodu. Ogólnie określając, strumienie płyną w kierunku północnym, znajdując swe ujście w Liwcu. Największy z nich, przepływający przez Jadów nosi nazwę Osownica.
Krajobraz całego powiatu wołomińskiego jest nizinny. Powiat położony jest w środkowowschodniej części Niziny Mazowieckiej, wchodzącej w skład tzw. Niżu Polskiego. Północna granica powiatu opiera się o Bug i Liwiec. Wysokości terenu wahają się od ok. 85 m w części północno-zachodniej do 140 m n.p.m. w części południowo-wschodniej. Są tu liczne małe rzeczki, dopływy Bugu lub Zalewu Zegrzyńskiego, których długość rzadko sięga kilkudziesięciu kilometrów. Wszystkie one biorą jednak początek poza granicami powiatu wołomińskiego. Głównymi elementami rzeźby terenu są doliny: Bugu i takich rzek jak Liwiec, Osownica, Rządza, Cienka, Czarna i Długa. Rzeki te, wraz ze swymi licznymi dopływami oraz naturalnymi oczkami wodnymi, torfowiskami, bagnami i stawami, stanowią dość gęstą sieć wodną.
Obok dolin rzecznych, w rzeźbie terenu najwyraźniej zaznaczają się wspaniale wykształcone, wielokilometrowe ciągi wydmowe, szczególnie w dorzeczu rzeki Długiej oraz wzdłuż granicy oddzielającej Równinę Wołomińską od tarasów Doliny Wisły. We wschodniej części powiatu wołomińskiego często występują formy pochodzenia lodowcowego. Są to moreny czołowe, oraz piaszczysto żwirowe wały z okresu zlodowacenia środkowopolskiego.
Dawniej bogactwem regionu były lasy. Dziś działalność proekologiczna zmierza do otoczenia opieką i wykorzystania na cele rekreacyjne resztek dawnych puszcz: Słupeckiej, Kamienieckiej, Jadowskiej i Sulejowskiej. Są tu lasy, łąki, rozlewiska, pełne dzikich zwierząt i ptactwa. Duże tereny leśne urozmaicają wydmy. Tak przyrodniczo piękne są przede wszystkim środkowo-wschodnie tereny powiatu. Znajdujące się tu gminy mają charakter typowo rolniczy. Dzięki temu zachowało się wiele nieskażonych terenów, czystych, obfitujących w ryby wód i lasów różnorodnych gatunkowo. Przykładem są lasy gminy Klembów, tworzące rezerwat Dębina oraz torfowiskowy rezerwat. Występuje tu wiele chronionych gatunków roślin.
Wielka wołomińska równina urozmaicona jest lasami, zagajnikami i wydmami oraz przeorana leniwie płynącymi rzekami. Kiedyś jej bogactwem były lasy, dziś o tym świadczą resztki mazowieckich puszcz: Słupeckiej, Kamienieckiej, Jadowskiej i Sulejowskiej oraz wiele sędziwych drzew-pomników przyrody.
Według regionalizacji klimatycznej Polski W. Okołowicza gmina Jadów znajduje się w granicach Mazowiecko-Podlaskiego regionu klimatycznego. Warunki klimatyczne na terenie gminy nie odbiegają od przeciętnych dla regionu, lokalne odkształcenia warunków klimatycznych są niewielkie i związane są przede wszystkim z występowaniem wód powierzchniowych i podmokłości. Dolina Liwca, Osownicy, a także mniejsze doliny i obniżenia stanowią obszary inwersyjne, predysponowane do zalegania chłodnego powietrza. Taras zalewowy i starorzecza doliny Liwca to obszary o największej wilgotności.